36. 37. ve nihayet 38. hafta !

32. 33. ve 34. Hafta

hamileliğin o tatlı, o miniş göbekli hali bitti artık. Koca göbeğim ve ben zorlanıyoruz. Uyku uyuyamıyorum, hep bir sırt ağrısı.... Ama her şeye rağmen onun o hareketlerini hissetmek var ya, dünyalara değer...


bu haftalarda bütün eksikliklerimizi tamamladık. internet sağ olsun her şeye yetiyor. oturduğum yerden verdim durdum siparişleri. Kaş ta yaşayınca zaten buradan bir şey alma şansımız olmuyor. Evimiz de çok ama çok küçük, depo olarak kullandığımız küçük odamızı boşaltmak zorunda kaldık. motor malzemelerimiz ,  dalış malzemelerimiz , kitaplarımız.... Hepsi anneanne ye Antalya ya gitti. allah tan evinde kapalı bir balkonu var ve depo gibi kullanılabiliyor. Aslında Olympos a , köye götürüp bırakacaktık ama maalesef buna fırsat verilmedi. küçük odamıza, park yatağımızı kurduk, bez dolabımızı kurduk. Bir de benim dikiş makinem, kumaşlarım ve 1 tane de çekyat duruyor. Aslında bayağı yer açıldı ama biçimsiz duruyor. Ben de bu konularda hiç yetenekli değilim. Başka bir gözün gelip bakıp düzenlemesi lazım.


Bebek arabamızı da aldık. o mu bu mu şu mu derken, gittik Antalya kapalı yola, girdik mağazanın birine. Hem pusetli, hem çift yönlü bir araba bulduk. süspansiyonları da süper. Kaş ın taşlı yolları için birebir. Fiyatı da gayet mantıklı ve uygundu.  Bu dertten de Baby Kramer sayesinde kurtulduk.


35.haftamızda kontrolümüze gittik, Aylin hanım 3 kilo ya ulaşmış. Biraz iri bir bebek olacağını biliyoruz zaten :) Tek isteğimiz sağ sağlim kucağımıza alabilmek ... Yüzü iyice belirginleşmiş. Biraz suratsız duruyordu :) Olduğu yere sığamadığı için morali bozuk herhalde :) Ultrasonda yüzünü öyle net görünce çok duygulandım ... Ağlayacaktım neredeyse . Karnımın için de resmen bir bebek olduğu kafama dank etti. O benim , bizim kızımız.

Bu hafta karnım çok gergin, her an patlayacak gibi sanki. Bir an önce kızımıza kavuşmak istiyorum. ama bir yandan da zamanında gelmesini istiyorum. İyi ki hamileliğim yazın sıcak zamanlarına denk gelmemiş. çok zor olurmuş, şimdi bile sıcaklar daha yeni başlamasına rağmen yürümek zor oluyor.


Bu haftalarda doktor şekerimi takip etmek istedi. 35. haftamda , 13 kilo almış durumdayım. Sen de cok kilo yok ama bebekte var, onu kontrol etmek istiyorum dedi. 3 gün boyunca sabah kahvaltıdan sonra 2. saatte, öğle yemeğinden sonra 2.saatte kan şekerim ölçülecek. bugün 3. gündeyiz. Bugüne kadar değerler normal çıktı.


36. hafta itibariyle izne ayrılıyorum. 37 yi bekleyemeyeceğim. yarın son çalışma günüm olacak. İşler çok yoğun olmasa bile, yorucu oluyor. yataktan kalkmak işkence gibi geliyor. hep yatmak istiyorum, yatınca da sıkılıyorum. iş güç yapamadıkça moralim bozuluyor. Velhasıl hamileliğin son ayları çok zormuş azizim .....

29. 30. ve 31. haftalar / Böbrek Büyümesi

Evet, geçen zamanda hayatımda değişen göbek boyutum, aldığım kilolar ve böbrek ağrısı oldu. Bir gün çalışırken iş yerinde sırtıma öyle bir ağrı girdi ki, yürüyemedim, oturamadım hatta konuşamadım. Doktorumu aradığımda, eğer mümkünse gelmemi söyledi.
Biz de akşam saat 6 da çıktık yola, Fethiye de aldık soluğu. Kızımız biraz irice olduğu için böbreklerime baskı yapmaya başlamış. Özellikle sağ böbreğimde daha fazla olmak üzere büyüme olmuş. Ayrıca hala da ters duruyor. Bu kız normal doğmamak için elinden geleni yapıyor diyor doktor :) Biz de sağlıklı olsun da, nasıl doğarsa doğsun mantığına geçtik.
Normalde beklenen doğumum 09 hazirandı. Ama son kontrolde doğum 29 mayıs olarak görüldü. 32. hafta da çalışabilir raporumu almaya gittiğimde, doğum zamanı da sezaryan olacaksa aşağı yukarı belli olmuş olacak.
Tabi doğum öne geldi falan diye konuşulunca aldı beni bir telaş. Hemen alınacaklar listesi hazırlandı. Hastane çıkışı ve diğer kıyafetleri yıkandı ütülendi, kilitli poşetlerin içine konularak hurca kaldırıldı. Battaniye , nevresim, havlu ne varsa yıkadım.  Ev misler gibi bebek deterjanı kokuyor. Gidip gelip yıkadığım eşyalarını kokluyorum :) Doğum çantası için neredeyse her şeyimiz hazır. Hastanede dağıtılacak bebek şekerlerinin siparişi de verildi. Ev temizletildi :)
Ben kilo almaya devam ediyorum. şu an 31. hafta ve ben 12 kilo almış durumdayım. Aslında yediklerime dikkat de ediyorum, ekmek yemiyorum falan ama canım kek poğaça ve börek gibi şeyleri yemek istiyor hep. Her gün 1 tane haşlanmış köy yumurtası yemeye özen gösteriyorum. Sütü de ihmal etmiyorum tabi....
Doğum yerine karar verdik. Antalya Memorial da olacak. 32. hafta kontrolüm için de yine oraya gideceğiz. İmkanları daha fazla. Aslında çok da plan yapmamak lazım. Geçen gün bir yazı okudum ve bebeğimizi sağlıkla kucağımıza almaktan başka bir şey istemediğime karar verdim. Biz yine planımızı yapalım tabii ama, sağ sağlim doğsun Aylinimiz.... Önceliğimiz bu.
Bana gelince.... Catlaklar olusmasin diye bolca bebe yagi, badem yagi ve badem sütü kullaniyorum. Goguslerim cok büyüdüğü ve altlarinda catlaklar olustugu icin kozmetik urun tercih ettim. Yaklasik 3 haftadir mustela kullaniyorum ve gercekten sıkılaşma var.

26. 27. ve 28. Haftalar

Aslında şu an 29. haftanın içindeyim ama anca yazıyorum. bunca gecen zamanda neden yazmadığıma gelince, hayatımda cok birsey değişmedi o yüzden. Sadece bel ve sırt ağrılarım arttı. Ama bunun da sebebini çözmüş bulunmaktayım. Dikiş !!! Saatlerce eğilip kalıp çıkarmak ve makine başında dikmek meğer beni mahvediyormuş. 2 gün boyunca hiç bir şey yapmadan dinlendim ve tam anlamıyla kendime geldim. Şimdi yine bel ağrılarım var ama daha hafif.

Beste için kuşlu elbise



Beste ve Aylin takım giysin istedim. İnşallah bayramda denk gelirler :)

Kaç kilo aldığıma gelince henüz 9,5. Ama eminim ki bu haftadan sonra son sürat alacağım. İştahım çok açık. Diyorlar ki hamilelikte ne yersen, nasıl beslenirsen, çocuğun ağız tadı da öyle gelişirmiş. Mesela bir arkadaşım hamilelikte hiç şekerli şeyler yememiş. Hep ekşi yemiş, şimdi çocuğu da aynıymış. Ben maşallah her şeyi yiyorum. İnşallah mızmızık bir çocuk olmaz :)


Kız bebek gerçekten annenin hatlarını yuvarlaklaştırıyormuş.  Önümde bir top varmış gibi :) Ama bu halimi de seviyorum yaaa, içimde kıpırdandı mı benden mutlusu yok :)

Bu arada 2. tetanos aşımı oldum. Biraz ağrı ve kaşınma yaptı o kadar.


Loğusa geceliğimi, tacımı ve terliğimi hazırladım. Aylin kızımın da bir kaç parça eşyasını yıkadım. Yavaş yavaş yıkayıp kaldırayım ki sonradan sorun olmasın diyorum.

Dalin yumuşatıcı ve deterjanla yıkadım. Nasıl da mis gibi kokuyorlar :)

Doğumdan sonra kesin olarak Olympos da kalacağız. Eşim bar ve çadır alanını işletecek ki ek gelirimiz olsun. Malum bebekle birlikte bütçeyi biraz sağlama almak lazım. Ama bongalow da nasıl bebek yetişir hiç bir fikrim yok. Amaaan diyorum sonra , eskiden çadırlarda büyüyorlarmış. yeter ki yanımda olsun, eşim de benimle olsun ...


Odasını nasıl yapacağız onu da bilemiyoruz. Ayrı öyle mobilyalı bir oda hazırlama şansımız yok. Kaş çok güzel falan ama evler hep apart mantığıyla yapıldığı için maalesef çok küçük. Ama ilk zamanlar için yatağını bir şekilde yatak odasına taşımamız gerekiyor. Bu konuyu da eşime paslamaya karar verdim. Çünkü ben sürekli nasıl yapacağız nasıl edeceğiz diye adamı daraltıyorum. Ama o çok rahat, demek ki bir bildiği var :) Dün de kendisine söyledim, bu konuyu bir daha açmayacağım. Gerekli düzenlemeleri sen yaparsın dedim. Bakalım dayanabilecek miyim :)


Alışverişimizi de nisan sonu yapmaya karar verdik. hem benim primlerim yatmış olacak, hem de biraz daha zaman geçmiş olacak. İnsanın kafası bu alışveriş işinde çok karışıyor. Herkes bir şey söylüyor.  Yaşayıp görelim dedik biz de :)


Bir sonraki kontrolüm, 28. haftada olmalıydı. ama bir türlü gidemedik. Şu an bunları yazarken neden gitmedik diye sordum kendime . Kendimi iyi hissettiğim için sanırım... 32. haftada çalışabilir raporu almam gerekiyor. Ben 32. haftada gideriz diye düşünmüştüm ama son kontrole meğerse 25. haftada gittiğimi farkettim. Eşime hemen what s app tan yazdım bu hafta sonu kontrole gidelim mi diye. Kaş ta olunca ya 220 km Antalya ya da 130 km fethiyeye gidiyoruz ve yol gerçekten yoruyor. neyse bakalım karar verelim de, en kötü yarın falan yeni açılan devlet hastanesine bir uğrarız.


Hamileliğim çok şükür rahat geçiyor. Ağrım sızım sancılarım henüz yok. her şey yolunda gibi. Aylinimize kavuşmak için sabırsızlanıyoruz....

25.hafta , kiz hareket etmeyerek bizi korkuttu !

24.haftada kizin hareketleri o kadar coktu ki, kıpır kipir olmasına cok alismistim. 25. Haftada 1 gün baktim kipirti yok, bana oyle geliyordur dedim bekledim ama 2.gun de kipirti olmayınca esime sabah endiselendigimi soyledim. Hemen beni Kaş devlet hastanesine goturdu. Ama sansimiza ultrason cihazi bozukmus birsey yapamadik. Esim bu boyle olmazdedi basti fethiyeye....  tabi randevusuz oldugumuz icin bayagi bekledik. Ama sonunda doktorla görüştük.

Kizimiz 806 gram, 23 cm ye ulasmis. Hic bir sıkıntısı da yokmus cok şükür. Yalniz karnimda dik duruyormus. Poposunu da sıkıştirmis terbiyesiz :)  kalp atislarini dinledik, kendisini gorduk icimiz rahatladi. Sonra da hareket etmeye basladi zaten.

Demek ki kendini gosteresi varmis :) simdi hareket ettikçe o kadar mutlu oluyorum ki anlatamam....

Canim kizim, sağ saglim senin gelmeni bekliyoruz.....

24. haftada sırt ağrıları , kontroller , karnımdaki hareketlenmeler ....

24. haftamıza da girmiş bulunmaktayız. Bu haftadaki en büyük değişiklik artan sırt ağrılarım. Daha önce hiç bu kilolara çıkmadığım için sanırım vücudum bu yükü kaldıramıyor. 8 kilo almışım. Bu sabah tartıldığımda 56,6 kiloydum. Nedense hastanede tartıldığımda 58 çıkıyorum. hem üzerimdeki kıyafetlerden hem de içtiğim sular ve yediğim yemeklerden sanırım.


Beslenme konusu içler acısı :( maalesef akşamları nutella ve fıstık ezmesini karıştırıp yiyorum... Ama onun dışında çok da abarttığım bir şey yok. Mesela bu sabah 1 tabak müsli ve süt yedim. Birazdan da ara öğün olarak prebiyotik yoğurdumu yiyeceğim. Bol bol su içiyorum. Günlük su tüketimim 3 lt yi buluyor.


Sırt ağrılarıma gelince.... son 3 gündür gerçekten çok ağrım var, ama biraz da üşütmeyle alakalı olabilir. Dün Memo sağolsun Çin yağıyla sırtıma masaj yaptı. Ben de elektrikli battaniyeyi takıp sıcacık yattım. Bir önceki güne kıyasla da daha rahat uyudum.


Aylinimiz, kızımız bu hafta kıpır kıpır.... Allahım bu güne kadar yaşadığım en güzel duygu bu diyebilirim. İçimde o kıpırdadıkça ben mutlu oluyorum :) Sürekli Memo da bunu hissetsin istiyorum... gel dokun gel dokun diye diye adamın içini bayıyorum sanırım :) Ama ne yapayım, bu öyle bir mucize ki !!!


Antalya Memorial da ultrason fotoğraflarımız hiç anlaşılır çıkmıyor :( Makineden midir bilmiyorum ama bayağı bir dikkatli inceleme yaptıktan sonra kızın ağzı burnu anlaşılıyor. Aslında biz izlerken net olarak görebiliyoruz... Çok şükür sağlığı yerinde. Gelişimi normal seyrediyor. Son kontrolde 618 gr olmuştu.

Kontrole sürekli Antalya ya gitmek özellikle son dönemlerimde beni çok yoracak gibi . O yüzden Fethiye de devam etmeye karar verdik. Ama doğumu yine Antalya da yapacağım gibi görünüyor. Çünkü ziyarete anca Antalya ya gelebilir akrabalar falan. Tabi o zaman gelsin bunlar tekrar gözden geçirilecek....

22. ve 23. haftalar

22. Haftada cok bir degisiklik olmadi. Kilo almam hizlandi. Hamileligi bahane ederek cok yediğim dogrudur. Bundan rahatsiz degilim. Bir iki tane daha hamile etegi ve pantalonu aldim. Goguslerim inanilmaz buyudu ve catladi. Karninda falan catlak yok ama goguslerim cok fena.... bu haftasonu kontrole gittigimizde catlak kremi bakacagim.

Artık resmen bebegimi hissediyorum. Hatta sabah memo da ben uyurken baktim elini koymuş karnima. Ona da bir tekme salladi kizimiz :) bu haftasonu kontrolde biraz daha agzi yuzu belli olacak sanirim.

Bendeki degisimler goguslerim de catlama, midemde yanma ve bacaklarimda kramp seklnde. Allahtan hic biri dayanilmayacak cinsten degil...